Sabrina

Lieve mensen,

Ik wil heel graag een getuigenis delen met jullie. 

We hebben een God van wonderen, vergeet dit nooit.

Ik was 5 maand zwanger van mijn zoontje.Bij een standaard controle merkte de dokter een onverklaarbaar iets in het buikje van mijn zoontje.
Meerdere gynaecologen werden erbij gehaald, niemand wist wat het was. Maar ik zag aan hun reactie dat het niet goed was.
Ze stuurde me door naar een universitair ziekenhuis bij een specialist .
Ik was best heel zenuwachtig, ik leek wel een proefpersoon, 3 specialisten stonden voor mij en niemand wist precies wat er in het buikje van mijn zoontje zat.
De specialist gaf me het slechte nieuws dat het wss om een tumor ging.
Het ding was al 2 cm groot en mijn zoontje was nog maar 5 maand.
Ik werd naar huis gestuurd en ik zou binnen 3 weken terug op controle moeten komen om te kijken of de tumor snel zou groeien. In het slechtste geval zouden ze mijn zwangerschap vervroegd moeten inleiden.

Toen ik thuiskwam was ik heel verdrietig, maar God legde me direct in mijn verstand om het met niemand te delen, enkel mijn echtgenoot wist het.
Ik ging bidden en mijn geloof was sterker dan mijn angst.
Ik gaf angst en onzekerheid geen enkele kans. Ik zei steeds tegen mezelf, mijn Heer gaat mij een gezond kindje schenken.
Ook al had de specialist tegen mij gezegd dat dit niet zomaar zou verdwijnen, ik had haar die vraag gesteld.

Gedurende drie weken bleef ik in geloof zeggen, de Heer schenkt mij een gezond kindje.

Drie weken erna onderweg naar het ziekenhuis wist ik gewoon dat God mij had gehoord. Mijn echtgenoot was sceptisch en twijfelend, ik heb er nooit met hem over willen praten ,ik wou zijn invloed niet.

Toen ik op de bank lag,onderzocht de dokter me opnieuw, ze had contacten gelegd rondom de hele wereld en enkel een Amerikaanse specialist had dit soort tumoren gezien en behandelt.
Het was dus zeer zeldzaam.

Ze zei tegen me, even kijken of het gegroeid is.. en ze zocht en zocht en kon niets meer vinden.Het was verdwenen!
En ik wist het, ik legde mijn handen voor mijn mond omdat ik wist dat God mijn gebed had verhoord.
De dokter zei , dit heb ik in heel mijn carrière nog nooit meegemaakt.
Ze was verward en vroeg wat ik gedaan had.
Ik zei ; God is een God van wonderen.
Ik kreeg een kerngezonde zoon en noemde hem Eysa ( Arabisch voor Jezus) hij is nu 5 en mijn oogappel 😊

Ik wil dit met jullie delen omdat niemand mag twijfelen aan onze goede God.

💛

Sabrina